Selectief mutisme is volgens Verhulst (2006), een zeldzame stoornis waarbij mensen in onvertrouwde, sociale situaties niet kunnen of durven spreken (op school, bij vriendjes, in winkels etc.). In veilige situaties waarbij alleen vertrouwde personen aanwezig zijn wordt vaak wel gesproken (Güldner, 2013). 

Selectief mutisme kan worden gezien als een verstoring in de communicatieve vaardigheden. Verhulst (2006), schrijft echter dat een angststoornis een betere beschouwing is van selectief mutisme. Vaak zijn mensen die hieraan lijden wel in staat om te spreken maar durven zij dit niet in sociale situaties. Daarnaast heeft 90% van de mensen met selectief mutisme een sociale angst of sociale fobie. 

Wanneer selectief mutisme bij kinderen ernstige vormen aaneemt, kan dit voor slechte sociale aanpassing zorgen met het risico op sociaal disfunctioneren voor de rest van hun leven (Kolvin & Fundudis, 1981).